Opties voor het leggen van tegels in de badkamer

Het verfraaien van een badkamer met tegels (keramische tegels) is een originele en betaalbare ontwerpoplossing. Het materiaal is op verschillende manieren gemaakt en wordt gekenmerkt door hoge sterkte. Het kreeg de naam "tile" in Duitsland, waar een van de eerste grootschalige productiefaciliteiten in Mettlach was gevestigd. Het bestaat nog steeds en staat bekend om de hoge kwaliteit van producten die door de dubbele bakprocedure gaan. In de traditionele versie zijn de tegels vierkant. Keramiek behoort tot een van de oudste afwerkingsmaterialen. Niet alleen gerechten werden gemaakt van klei, maar ook ongeveer identieke stukken die waren bekleed met de muren van tempels en paleizen in mozaïektechniek. De tegels waren iets dunner dan bakstenen, geverfd en bedekt met een dikke laag glazuur die het oppervlak beschermde tegen mechanische schade. Voor gevelbekleding wordt eenvoudig huismateriaal niet gebruikt vanwege de hoge kosten. De oudste vondst dateert uit 3000 v.Chr. en werd ontdekt op de ruïnes van een nederzetting tussen de rivieren de Tigris en de Eufraat. Je kunt het oude betegelde patroon zien op de beroemde Ishtarpoort van Babylon. Ze werden gebouwd tijdens de regering van Nebukadnezar ter ere van de godin van de vruchtbaarheid. Het monument is perfect bewaard gebleven: de poort is versierd met afbeeldingen van mystieke dieren (syrrushy en stieren) gevouwen volgens het mozaïekprincipe, die dienen als een levendig voorbeeld van het hoge niveau van vaardigheden van oude ambachtslieden.

Na de tweede ontdekking van massaproductietechnologie, werden tegels gebruikt als decordecor. In de Middeleeuwen ontvingen Italiaanse meesters het "oosterse" geheim van het maken van keramische bekleding en de distributie van hun producten in heel Europa. De productie werd gevestigd op het eiland Mallorca, die de naam gaf aan de tegel: "majolica". Varianten van het leggen van tegels in de badkamer bestaan ​​uit verschillende tientallen manieren die helpen bij het creëren van een uniek ontwerp van de kamer. Volgens de productiemethode worden tegels in verschillende typen ingedeeld:

Keramische tegels worden gebruikt voor het afwerken van de vloer, wanden, "schorten", kachels en een speciale look - bestrating leggen de sporen op in nette stadsstraten. Bij het ontwerpen van huizen worden tegels meestal gebruikt in baden en keukens. Beide kamers onderscheiden zich door een agressief microklimaat, dat het materiaal met succes doorstaat.

Hoe te kiezen

Hoewel de moderne markt van afwerkmaterialen vinyltegels, PVC-panelen en voering biedt, op een speciale manier behandeld, is tegel nog steeds buiten competitie. Voordat u gaat winkelen in de ijzerhandel, moet u een programma ontwikkelen voor het leggen van tegels en de juiste optie kiezen uit de verscheidenheid aan texturen, kleuren en formaten. De tegel wordt geproduceerd in drie vormen:

• Square. Deze "kubussen" hebben driedimensionale standaards: 15x15 cm, 30x30 cm en 50x50 cm. Voor de decoratie van muren gebruikt u het kleinste formaat.
• Rechthoekig. Meestal heeft het afmetingen van 25x20 cm. In de regel imiteert een dergelijke vloertegel een parket- of laminaatvloer en een baksteen voor wanden.
• Niet-standaard formulieren. Gebruikt in moderne ontwerprichtingen. Honingraten, cirkels, vijfhoeken, driehoeken zien er spectaculair en ongewoon uit.

De samenstelling van de tegel omvat klei, veldspaat en kwartszand, die fungeert als een "frame", dat de vorm van het product behoudt tijdens het bakken. De volledige set keramische materialen is ingedeeld in twee groepen:

• Bikottura. Tegels voor wandbekleding in de behuizing. Het glazuur dat het bedekt, geeft een stijlvolle glans aan het oppervlak. Het materiaal is duurzaam, bestand tegen mechanische schade, extreme temperaturen, veranderingen in luchtvochtigheid. Bikottura gemakkelijk te reinigen en gemakkelijk te relateren aan contacten met elk type huishoudelijke chemicaliën.
• Monokottura. Duurzamer type, dat de muren, de vloer in het huis en de paden in de tuin afsnijdt. Voor de straat worden speciale vorstbestendige modellen gebruikt.

Het is ook onder voorwaarden mogelijk om de keramische materialen voor afwerking in drie subgroepen onder te verdelen:

• Porcellanato. Materiaal met lage vochtopname. Volgens de kenmerken van het porselein steengoed vergelijkbaar met steen, en in samenstelling - met porselein.
• Cotto. Het materiaal dat wordt verkregen door rode klei te verbranden. Het oppervlak is niet geglazuurd en heeft een karakteristieke "ruwe" textuur. Cotto heeft uitsluitend natuurlijke tinten binnen het roodbruine kleurbereik.
• Klinker. Gefabriceerd door extrusie. Het kan een geglazuurd oppervlak hebben of verschillende textuuroplossingen. Unary-vuren bij ultrahoge temperaturen zorgt voor een lage vochtdoorlatendheid, waardoor met dit materiaal niet alleen de badkamers, zelfs de zwembaden kunnen worden afgewerkt. Voor hen zijn beschikbaar "betegelde" reeksen stappen, hoeken, goten.

De textuur van de tegel is geclassificeerd als glanzend, mat en "ruw". Het laatste type omvat imitatie van de huid van de reptielen "schildpad", die, als er een achtergrondverlichting is, er spectaculair uitziet op de accentwanden. Wat de kleurenoplossing betreft, kunt u met de verscheidenheid aan kleuren en patronen de optie voor uw interieur kiezen. De meest populaire zijn blauwe, groene, blauwe tinten, kenmerkend voor de maritieme stijl van de badkamer. Gebruik ook contrasterende en heldere combinaties: zwart en wit, roodgrijs, geelgroen. In ruime kamers onderscheidt elke afzonderlijke zone (bad, toilet, douche) zich door een specifieke schaduw. In de oude Chroesjtsjov-huizen, waar de kleine gecombineerde badkamers niet aanbevelen om te experimenteren met kleurzonering, maar alleen tegels van lichte tonen te gebruiken, die de grenzen van de ruimte visueel zullen vergroten. De textuur van de tegel is onderverdeeld in:

• Monophonic. Gebruikt voor eenvoudige en strikte interieurs.
• Het imiteren van het oppervlak van natuurlijke materialen (graniet, marmer, hout).
• Met repetitieve patronen. "Gedessineerde" oppervlak, in de regel, versierd met florale ornamenten of geometrische vormen.
• Mozaïek. Deze tegel vormt een complexe tintsamenstelling of een groot beeld op het oppervlak.

Ongebruikelijke vormen worden het vaakst belichaamd in klinkertegels, omdat het extrusieproces u in staat stelt de wildste fantasieën van ontwerpers te realiseren.

Hoe een tegel te kiezen volgens de stijl

Voor degenen die van de klassieke richtingen houden, is de traditionele ombre-tegelindeling goed genoeg. Kleurgradatie kan vloeiend over het gehele oppervlak lopen of heeft beperkingen in de vorm van decoratieve randen tussen schaduwzones. In de Provence-stijl worden tegels gebruikt met een delicaat ornament en fijne stropdas op een witte achtergrond. Gebruik in het land een combinatie van vlakke platen met oppervlakken met een patroon. In kleuren heerst bruin en grijs. In de loftstijl zal klinker in de vorm van bakstenen met een karakteristiek oppervlak voor het materiaal er passend en mooi uitzien. Minimalisme geeft de voorkeur aan monochromatische tegels of een combinatie van twee neutrale kleuren in een dambordpatroon (zwart en wit, grijsblauw). Ook voor deze oosterse stijl wordt gekenmerkt door imitatie van marmer en een ruwe textuur. In de hightech lay-tegel grijze, zwarte, witte kleuren of met "zilveren" oppervlakken.

Manieren van betegelde lay-outs

Niet alleen het esthetische uiterlijk van de afgewerkte afwerking, maar ook het materiaalverbruik is afhankelijk van de lay-outmethode. De meest populaire stijlopties omvatten de "gouden" vijf manieren: recht, diagonaal, horizontaal, verticaal en vrazbezhku. Mozaïek, modulair en gestippeld, kan als complexer worden beschouwd. Ook zijn er gecombineerde opties, meestal worden ze gebruikt bij het combineren van materialen van verschillende groottes, kleuren en texturen. Als u de tegel volgens alle regels van de gekozen methode legt, zal de voltooide afbeelding gemakkelijk visueel worden waargenomen en de waardigheid van de kamer benadrukken.

Rechte lijn

Zelfs een beginnende binnenhuisarchitect kan een naad in de naad leggen. Bij een directe lay-out moet elke tegel in de volgende rij de locatie van de buur van de vorige rij herhalen. In dit geval is alleen het platte tabblad van het eerste niveau belangrijk, waarop de rest gebaseerd zal zijn. In de regel hebben de gevoerde wanden een eenvoudige, maar mooie en nette uitstraling. Want de methode wordt gekenmerkt door hoge materiaalbesparingen.

vrazbezhku

Met de methode van scrambling, zijn de aangrenzende naden tussen de fragmenten niet verbonden. Elke volgende rij wordt verschoven naar een lengte gelijk aan de helft van de tegel. Deze methode imiteert metselwerk op de muren en laminaat of vloerplaat op de vloer. Het kleurenschema wordt meestal als geschikt gekozen. Het materiaal voor een vergelijkbare afwerking zal ongeveer hetzelfde zijn als voor de directe methode. Het is echter noodzakelijk om te knutselen met snijfragmenten, omdat een rij van de twee standaard zal beginnen met een halve tegel.

De dekloop betekent de diagonale rangschikking van het metselwerk.

diagonaal

Het diagonale type leggen op zijn beurt is ingedeeld in drie soorten:

• Eenvoudig met stiksels. Het resultaat is een samenstelling van rechte verticale diamanten. Elke tweede rij eindigt in een driehoek, dus je moet zoveel stukken knippen als in de versleutelingsmethode.
• Leggen met inserts. Gebruik voor deze optie de tegel in twee formaten: grote rechthoeken en kleine vierkanten. In elk van de vier grote tegels zit een klein fragment.
• Leggen met een naad opzij verschoven (visgraat). Elke volgende rij van betegelde rechthoeken keert de richting om. Als gevolg hiervan vallen de aangrenzende fragmenten aan de korte kant op de helft van de lange zijde van de onderste tegels.

Hoe complexer het type diagonale stijl, hoe langer het werk zal duren. Het aanbrengen van tegels met een offset naar de zijkant wordt aanbevolen in het geval van materiaaldefecten: afwijkingen van hoeken van 90 graden of inconsistenties in de lengte en breedte van elk fragment.

modulaire

Met de modulaire methode kunt u een origineel hechtpatroon maken op het oppervlak van de vloer of wanden in de badkamer. De essentie van de methode ligt in de naam. Gebruik voor decoratie fragmenten die verschillen in grootte en soms in kleuren. Je kunt tegel horizontaal of diagonaal leggen. Relevante composities met behulp van twee en drie verschillende modules, meestal rechthoekige en vierkante vormen. Hoe meer verschillende fragmenten, hoe moeilijker het resultaat zal zijn. In catalogi merken fabrikanten meestal tegels aan die modulaire installatie mogelijk maken, met de aanduiding "modulare".

horizontaal

De methode wordt gebruikt voor tegels met rechthoekige vormen. Bij dit type leggen bevinden brede vlakken zich in een horizontaal vlak. Actief toepassen van de praktijk voor kleine kamers, die dus visueel worden uitgerekt om het gebrek aan ruimte te verbergen. Als de voegen van de tegels nauwelijks zichtbaar zijn en er slechts één kleur wordt gebruikt, is er geen verschil tussen de horizontale en verticale stapel. Om het effect duidelijker te maken, zijn de openingen tussen de fragmenten gedecoreerd met een speciale coating.

verticaal

De manier diametraal tegenovergesteld aan de horizontaal. De brede randen van de rechthoekige tegel zijn verticaal gerangschikt. Gebruik de methode voor het afwerken van kamers met lage plafonds. De verticale "strepen" van de naden verlengen de badkamer en voegen er een paar meter visueel een hoogte aan toe.

Mozaïek lay-out

Mozaïekeffect op het gehele oppervlak van de muur of vloer kan een extra belasting vormen voor de visuele perceptie van de kamer. De combinatie met rechte, diagonale of horizontale manieren lijkt meer organisch. Onder het mozaïek bevindt zich een afzonderlijk fragment op het oppervlak, dat de rol van een accent zal spelen. Om de panelen aan de muur af te beelden, hoef je de afbeelding beetje bij beetje moeiteloos te verzamelen. Fabrikanten hebben bijgedragen aan het vereenvoudigen van de taak en begonnen speciale mesh-basics te maken waarmee u grote mozaïekmodules in één keer kunt bevestigen. Hoe kleiner de stukjes van de afwerkingspuzzel, hoe hoger het detail van de afbeelding.

Er is een afzonderlijk type tegel dat een mozaïek simuleert. Decoratieve "naden" worden aangebracht op het oppervlak van het hele stuk.

Schaakspel

In de klassieke schaakversie worden fragmenten van zwart en wit gebruikt. Tegel kan op een rechte en diagonale manier worden gelegd, afhankelijk van de voorkeuren van de badkamers. Schaken stapelen is noodzakelijkerwijs gebaseerd op een combinatie van twee verschillende kleuren. In complexere composities wordt een groot aantal tinten gebruikt binnen een enkele toon of op basis van het contrastprincipe. De lay-out van de fragmenten is onderworpen aan strikte regels en staat geen chaotische combinatie toe. Anders is het geen schaakarrangement, maar een creatieve puinhoop.

Gecombineerde methode

Naast de bovenstaande methoden worden ook hun combinaties gebruikt. Meestal wordt de combinatie gemaakt in het kader van twee opties. Plaatsen van "voegen" van verschillende lay-outs benadrukken de contrastnaden. De werkelijke horizontale scheiding van een kleine kamer in tweeën met de eigenlijke lijn. Om accentzones te onderscheiden van de achtergrond van eenvoudiger lay-outs, worden complex doolhof, mozaïek, naad offset of modulaire combinaties gebruikt. Vaak zijn deze gebieden versierd met tegels van andere kleuren die contrasteren met een neutrale achtergrondoplossing.

Concepten van modern ontwerp

Mode is constant in beweging, statisch is er niet vreemd aan en design, zoals bekend, gehoorzaamt deze wispelturige dame. In de lijn van moderne stijlen speelt keramische tegels de rol van een luxueus element, eerder dan als achtergrondafwerking. Het leggen van fragmenten van niet-standaard vormen (honingraten, driehoeken, cirkels), het gebruik van oppervlakken die de textuur van natuurlijke materialen nabootsen, het gebruik van handwerktechnieken bij het ontwerp van de compositie zijn populair. Ook in de vraag zijn originele tekeningen gemaakt in overeenstemming met de principes van minimalisme, abstractionisme, surrealisme. Al deze opties laten niet alleen toe om de eigenaardigheden van de stilistische beslissing van de badkamer te benadrukken, maar ook om het interieur uniek te maken.

Liggend met ornament

Van tegels van kleine afmetingen lay-out "pixel" composities of complexe ornamenten die "trekken" door afzonderlijke zones. Een vergelijkbare techniek wordt beschouwd als een "caleidoscoop", dat wil zeggen een combinatie van verschillende patronen en kleuren op de fragmenten. Ornament wordt niet aangeraden om kleine badkamers te onderscheiden. Het ziet er indrukwekkender uit als een ontvangst van bestemmingsplannen in het gecombineerde pand.

Patchwork aanbrengen

Patchwork - een methode om grote dingen (dekens, tapijten, kussenslopen) te naaien van kleine stukjes verschillende stoffen. In de tegellay-out is deze techniek heel gewoon. Vanwege overmatige variatie wordt het echter afgeraden om de hele muur of vloer op een vergelijkbare manier te plaatsen. Aan de binnenzijde van een dergelijke afwerking, die organisch is verbonden, wordt deze gebruikt op een afzonderlijk oppervlak van het oppervlak, dat het accentelement in de kamer zal zijn. Combineer stukken van verschillende kleuren, maten en patronen. In sommige uitvoeringsvormen zijn de "verbindingen" versierd met imitatie van naden van draad.

Honingraat styling

Honingraten - cellen die bijen maken van bijen in bijenkasten uit was, zijn ongemerkt een populaire vorm geworden, die wordt gebruikt om kamers te decoreren. Tegel (vaak klinker), imiteert zeshoeken, wordt gebruikt in de decoratie van de keukenspullen voor de badkamer en de keuken. Meestal gebruikte fragmenten van verschillende tinten, om een ​​compositie te maken met het effect van gradatie. Originele look-opties met de overgang van muur naar vloer. Het horizontale oppervlak is bijvoorbeeld gedecoreerd met blauwe en witte tegels en het verticale - zwart, waarin er 'neergevallen' stukken bovenop liggen. Ook worden honderden composities en tekeningen gemaakt op basis van de cellen, maar de voorkeur gaat uit naar de willekeurige rangschikking van de zeshoeken.

Imitatieparket en massief hout

Laminaat en vloerplaat in de badkamer gebruiken niet. Deze "zachte" vloer in moeilijke omstandigheden gaat niet lang mee. In sommige gevallen vereist het interieurconcept alleen hout. Het is gemakkelijk om een ​​uitweg uit de situatie te vinden: aankoop tegel in de vorm van tegels met een oppervlak dat een houtachtig patroon imiteert. De coating is veel sterker, niet bang voor vocht en agressieve schoonmaakmiddelen. Met het kleurengamma kunt u de imitatie van elk type hout kiezen: van dure rotan en tot de gebruikelijke grenen.

Hoe een lay-outkaart te tekenen

Velen geloven dat het maken van een stylingproject een kwestie van minuten is. Om de schaal van het werk te beoordelen, volstaat het om een ​​potlood in de hand te nemen en te verdwalen, niet wetend waar te beginnen. Het is noodzakelijk om een ​​plattegrond op een schoon vel papier te tekenen, hoe hoger de details, hoe gemakkelijker het is om de voor- en nadelen van het afwerkingsproject te evalueren. Затем подписывают замеры, которые предварительно делают с помощью рулетки. Дорисовывают расположение сантехники. Далее стены или пол делят несколькими прямыми горизонтально, вертикально или диагонально в зависимости от будущей раскладки.Evalueer welke sectordivisie er meer organisch uitziet en wis de extra regels. Voltooi vervolgens het "raster" van de tegel op de oppervlakken. De resulterende vierkanten of rechthoeken worden gevuld met individuele kleuren of tekenen een ruw ornament.

Hoe het aantal tegels te tellen

Om te beginnen worden metingen verricht van de breedte en lengte (hoogte) van de muur of vloer die wordt bekleed. Waarden worden met elkaar vermenigvuldigd om het gebied te krijgen. Als er "gesloten" zones zijn (vensters of plaatsen voor afwerking met andere materialen), worden deze ook gemeten. Vervolgens worden onnodige meters afgetrokken van het totale gebied. Van tevoren moet je de lengte en breedte van de tegel weten, die in de decoratie wordt gebruikt. Door deze waarden te vermenigvuldigen, moet u ook het gebied berekenen. Houd er rekening mee dat er geen rekening wordt gehouden met de nauwkeurigheid van de naden in de berekeningen. Vervolgens wordt het gebied van de hele kamer gedeeld door dezelfde waarde van één tegelfragment. Dit resulteert in een geschat aantal tegels dat nodig is om het oppervlak af te werken. Vergeet niet om een ​​kleine marge te maken binnen 5% van de resulterende waarde. Als fragmenten van verschillende grootten worden gebruikt, wordt de toekomstige samenstelling conventioneel verdeeld in equivalente sectoren en wordt het aantal berekend. Met modulaire stijl bijvoorbeeld vormen twee rechthoeken en een vierkant een fragment met gelijke zijden. Het gebied en gebruik als een eenheid van decoratie. In de aanwezigheid van kleine invoegingen komt hun aantal meestal overeen met het nummer van de hoofdtegel en wordt het ook met een marge genomen.

conclusie

Het afwerken van de badkamertegels is al lang veranderd in een creatief proces. "Saaie" gewone tegels worden steeds minder gebruikt, en ontwerpers geven de voorkeur aan niet-standaard opties die de sterke punten van het interieur benadrukken en zelf onderdeel worden van de kunstcompositie in de ruimte. Het hoofddoel van het materiaal komt tot uiting in de bescherming van het oppervlak tegen de effecten van het microklimaat van de badkamer en de esthetische uitstraling van de kamer. De sterkte van de tegel is niet minder dan die van baksteen en hout, en dankzij een rijk assortiment kunt u de optie kiezen in overeenstemming met de individuele menselijke behoeften.